حنين

احن الى ربيع العمر
الى صوت فؤاد .... الى ايام كنا نأكل الجبن بالطماطم ونستمع الى علمناك الحب وقلبك حب علينا ونلعب بنك الحظ بالسعات ولا يفوز احد منا
الى سباقات العجل حين كنت ازعم دائما ان الجنزير وقع منى فى الطريق وعشان كده اتأخرت
احن الى افلام اسماعيل ياسين حين كان لها وقع محبب
الى الاتارى ابو دراعات عجيبه ده
الى ضحكات امى حين تشاهد عبله كامل تبكى
الى جلستها المطوله مع جارتنا وصوت محبب من المذياع يقول " كان لي صديق فيلسوف بأقوال الحكماء شغوف"
الى النحله ام دباره
والاولى بالزلطه
الى ايام كانوا يطعمونى الفراخ والارز بالشوربه حين اصاب بالانفلونزا

الى ايام تجليد كراسات المدرسه بالوان مختلفه
الى اللخبطه واعاده تجليدها ست مرات
الى ايام كنا نغنى فى طريق العوده من المدرسة فريرو جاكوا ثم انا بصه من الشباك بابا جدو جاى هناك ثم يا ليله يا ليله يا ليله
الى الصديقات تتغامزن حين الكلام عن فيلمى سهر الليالى وتيتانيك " كانت هذه قمة قله الادب وقتها "
الى الشعبطه فى الاتوبيسات
الى التاخير عن موعد التدريب السخيف
الى تمشيه مع هند من الزمالك الى الكيت كات
او يوم نقضيه فى مكتبة خالد ابن الوليد هناك
الى وقت حلم فيه كل طفل مصرى عرفته ان يكون بطلا فى الكارتيه
الى ابناء عمى وعماتى نشرب الشاى بلبن ونسقى فيه ببسكوت نواعم
الى مسابقات الشمعدان وجادون الكوكاكولا
الى تربيه دودة القز والكتاكيت 

الى الوقوف فى طابور العيش
الى الحلم دائما ببيت خشبى فوق شجره عجوز
الى الاشفاق على الشجره من حملى انا وبيتى
الى حدوته جدتى
الى ابى يروى الحكايات لاخى فينام ابى ولا ينام اخى
الى جارنا يلقى زجاجات على الاولاد فى الشارع القديم ليكفوا عن اللعب وازعاجه
الى طعم الفول بزيت الزتون مع اولاد خالى وخالتى
وجلسه فوق السطوح مع زوجه خالى تشكى لى الامرين من افعاله المجنونه
الى افعاله المجنونه
احن
احن الى مشاده مع ابى
يبتسم حيال انتهائها
اسأله الا يمكن لنا ان نجتمع مره بالعمر دون ان نتخانق
يقول لى نتخانق هو احنا بنلعب مع بعض فى الشارع
زمان لما كنتى تقوليلى جمله من ست كلمات كان يبقى فيهم 3 حضرتك
احن الى ايام كنت اتمنى فيها دخول الجامعة وان احضن الكتب واخجل من زميل يعطينى فى السر جواب
احن الى ايام الايمان الاولى
مكالمات سلمى المطوله والمستمره بالاربعه وعشرون ساعه
حين كانت تقول لى "والله يا رضوى بكره ربنا هيعوضك خير مين عارف بكره هتبقى فين واحنا هنروح فين "
احن الى جلسه مع مروة فى المدرسه بعد انتهاء اليوم الدراسى بخمس ساعات نشكو فيها الآمنا حتى نبكى
كانت اول مرة يرى كلا منا دموع الآخر
احن ايام كنت ارى افظع ما يمكن ان يقترفه انسان هو ان يأكل الشيبسى ويشرب معه سبورت كولا
الى ايام كان اكثر م ينغص على يومى هو اكل البيضه كى اشفى من الآلآم اسنانى المروعه
الى يوم سعدت امى حين كنت بطله حلقه فى برنامج صحة الزهور
الى حين شهق كل الحاضرون وانا اصفف شعرى
الى يوم دخلت الى حجرة امى وتناولت المقص واصررت على انه شعرى وانا المسئوله عنه وقصرته ثم استخدمت ادوات تجميلها وخرجت معهم احتفل بعيد ميلاد اخى وانا اشبه ما يكون بسعاد حسنى حين خرجت ( تتطفش ) عريس تقول له عملاهم باديا دووول
الى الجوب القصير البلسيه اللى لما الف بيه بحس انى طايره
الى حياكه امى لملابسنا البيتيه
الى لبس الحجاب على شورط او مايوه فى المصيف عشان عايزه اصلى وخلاص
الى الكابوريا تزحف على رمال العريش فى السادسه صباحا وتتبعنا خطواتها
اسأل نفسى ه فى ايامى الآن ما قد احن اليه يوما ما