واحشانى اوى
وحشانى عدوانيتها الطعمه
واسلوب اكلها اللى مش ولابد
واحشنى لمعة الذكاء فى عيونها
واحشنى اجلالها لنفسها واعتزازها بكل حاجه بتاعتها
كل حاجه بتاعتها دى عباره عن شنطه بلاستيك فاخر فيها علبه الوان وكراسه رسم وكام قلم على كام بلونه مفرقعين وشويه طباشير وحتيتين صلصال وكام جنيه معدن وشويه ورق شيكولاته فاضى
فهمتها بدرى بدرى بنت الذين دى ...عرفت ان الدنيا مش هتديها الا ورق فاضى وفضالات فقررت تتمسك بكل الفوارغ
خايفه عليها لدرجه انى بخاف منها
حسه بالذنب لدرجه انى مش قادره اشوفها
كل يوم بتكبر الفجوة بنا واقول هتنسانى اليوم اللى بعده تكلمنى تقولى والنبى تعالى
وكل ما تكلمنى اقول بتعرف تخطف
قبل ما تنطق كانت تعمل المصيبه وتعرف تبص النظره اللى تخطف تتبعها بابتسامه
اول ما نطقت قالت بحبك ووزعتها عالناس كلها
عضمها طرى بس مبيتشكلش ...تلين وتطاطى للريح ومتتكسرش
تجامل الكون وتتلاطف مع اقدارها
اسألها كيف ستكونى فى يوم من الايام ذات عشرين عاما ايتها القرده
تبصلى وتضحك وتقول انتى عارفه انا عندى واحدة صحبتى ادك كده واسمها زى اسمى
اسألها طيب وشكلها
تقولى عندها بووووط طويل
ابتسم واسألها عايزاه لونه ايه
تبتسم وتقولى فوشيا
اسألها طيب معندهاش سلسله صحبتك
تتشعلق فى رقبتى وتقولى اه عندها سلسله حلوه اوى
البسها السلسله تصر على ان تبقى يدها عليها طيله نصف ساعه
ثم تطلب منى : قلعيهانى
-ليه
-كده
حاضر
شلتها فى ورقه شيكولاته فاضيه وحطيتها فى شنطتها وحضنت الشنطة ونامت على الكرسى حضناها
وحشانى عدوانيتها الطعمه
واسلوب اكلها اللى مش ولابد
واحشنى لمعة الذكاء فى عيونها
واحشنى اجلالها لنفسها واعتزازها بكل حاجه بتاعتها
كل حاجه بتاعتها دى عباره عن شنطه بلاستيك فاخر فيها علبه الوان وكراسه رسم وكام قلم على كام بلونه مفرقعين وشويه طباشير وحتيتين صلصال وكام جنيه معدن وشويه ورق شيكولاته فاضى
فهمتها بدرى بدرى بنت الذين دى ...عرفت ان الدنيا مش هتديها الا ورق فاضى وفضالات فقررت تتمسك بكل الفوارغ
خايفه عليها لدرجه انى بخاف منها
حسه بالذنب لدرجه انى مش قادره اشوفها
كل يوم بتكبر الفجوة بنا واقول هتنسانى اليوم اللى بعده تكلمنى تقولى والنبى تعالى
وكل ما تكلمنى اقول بتعرف تخطف
قبل ما تنطق كانت تعمل المصيبه وتعرف تبص النظره اللى تخطف تتبعها بابتسامه
اول ما نطقت قالت بحبك ووزعتها عالناس كلها
عضمها طرى بس مبيتشكلش ...تلين وتطاطى للريح ومتتكسرش
تجامل الكون وتتلاطف مع اقدارها
اسألها كيف ستكونى فى يوم من الايام ذات عشرين عاما ايتها القرده
تبصلى وتضحك وتقول انتى عارفه انا عندى واحدة صحبتى ادك كده واسمها زى اسمى
اسألها طيب وشكلها
تقولى عندها بووووط طويل
ابتسم واسألها عايزاه لونه ايه
تبتسم وتقولى فوشيا
اسألها طيب معندهاش سلسله صحبتك
تتشعلق فى رقبتى وتقولى اه عندها سلسله حلوه اوى
البسها السلسله تصر على ان تبقى يدها عليها طيله نصف ساعه
ثم تطلب منى : قلعيهانى
-ليه
-كده
حاضر
شلتها فى ورقه شيكولاته فاضيه وحطيتها فى شنطتها وحضنت الشنطة ونامت على الكرسى حضناها
No comments:
Post a Comment